Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 100 ετών η Καίτη Γκρέυ, μια από τις σημαντικότερες εκπροσώπους του λαϊκού τραγουδιού. Η θρυλική τραγουδίστρια, που άφησε την τελευταία της πνοή στο σπίτι της, αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα υγείας το τελευταίο διάστημα, μετά και το εγκεφαλικό που είχε υποστεί τον περασμένο Οκτώβριο.
Με τη αυθεντική λαϊκή φωνή και το ανεπανάληπτο ταμπεραμέντο, η Καίτη Γκρέυ σφράγισε μια ολόκληρη εποχή. Οι μοναδικές ερμηνείες της σε διαχρονικές επιτυχίες, όπως «Το μαράζι», «Το βουνό», «Πήρα την στράτα και έρχομαι», «Μέσα στης ζωής τα μονοπάτια», «’Ανοιξε, άνοιξε», «Καλέ μάνα δεν μπορώ», «Αγγελοκαμωμένη μου», «Θέλω να είναι Κυριακή», «Τα ξένα χέρια», «Το πες και τό ‘κανες», «’Αναψε το τσιγάρο», «Μια γυναίκα μόνο ξέρει», «Βαθειά στη θάλασσα θα πέσω», άφησαν ανεξίτηλο το σημάδι τους στο ελληνικό τραγούδι.
Συνεργάστηκε με τους σπουδαιότερους συνθέτες και στιχουργούς της χρυσής εποχής του λαϊκού και του ελαφρού τραγουδιού, ενώ οι ζωντανές της εμφανίσεις έγιναν σημείο αναφοράς. «Γνώρισα τον Τσιτσάνη, τον Παπαϊωάννου που λέγαμε, τον Κερομύτη, τον Χατζηχρήστο, τον Μάρκο τον Βαμβακάρη… την ωραιότερη μουσική, τα ωραιότερα τραγούδια που μπορούν να γίνουν, που θα μείνουνε για πάντα στην ιστορία, αυτοί οι άνθρωποι τα γράψανε, τα φτιάξανε. Αυτοί, χωρίς να γράφουνε μουσική, οι περισσότεροι αγράμματοι, βγάζανε ψυχή από μέσα τους συνέχεια. Αυτό που γράφανε, αυτό που φτιάχνανε, το νοιώθανε», είχε πει σε συνέντευξή της στον Σωτήρη Κακίση και στο περιοδικό «Δίφωνο», τον Ιανουάριο του 1997.
Η Αθανασία Γκιζίλη (όπως ήταν το πραγματικό της όνομα) γεννήθηκε στο χωριό Μυτιληνιοί της Σάμου στις 14 Μαΐου 1924. Η οικογένειά της -είχε άλλα τρία αδέλφια- ήταν τόσο φτωχή που αναγκάστηκε να δώσει εκείνη και έναν αδελφό της για υιοθεσία. Στην πρώτη αυτοβιογραφία της «Καίτη Γκρέυ: Αυτή είναι η ζωή μου» (εκδ. Οδός Πανός, 1987, συγγραφέας Γιώργος Χρονάς) έλεγε γι’ αυτά τα δύσκολα χρόνια: «Γεννήθηκα στη Σάμο. Όταν ήμουν ενός χρονού με υιοθέτησε ένα αντρόγυνο, μεγάλοι άνθρωποι, στα Ταμπούρια του Πειραιά, Καισαρείας 14. Η μαμά μου, η πραγματική, δεν έδωσε μόνο εμένα για υιοθεσία, έδωσε και τον αδερφό μου, το Γιάννη. Δεν μπορούσε να μας ζήσει. Τέτοια φτώχεια στη Σάμο. Το προξενειό, γι’ αυτή την υιοθεσία, τo’ κανε η αδελφή της θετής μου μαμάς που έμενε κι αυτή στη Σάμο. Το νέο μου μπαμπά τον λέγανε Κώστα και τη μαμά μου Ευρύκλεια».
Αρχικά έγινε ηθοποιός -συνολικά θα παίξει σε 19 ταινίες ως ηθοποιός και τραγουδίστρια. Το κινηματογραφικό της ντεμπούτο έγινε με πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία «Το τραγούδι του πόνου», δίπλα στους Δάφνη Σκούρα και Νίκο Τζόγια. Μετά την επιτυχία της ως ηθοποιός, θα πιάσει δουλειά στα μπουλούκια της Ρίτας Τσάκωνα όπου έπαιζε την «Γκόλφω», ενώ αργότερα θα τραγουδήσει ελαφρό τραγούδι με τον Γιάννη Βέλλα και με άλλους καλλιτέχνες του είδους. Πρότυπό της υπήρξε ο Τζίμης Μακούλης. Θα την κερδίσει όμως το λαϊκό ρεπερτόριο.
Το πρώτο τραγούδι που ηχογράφησε ήταν «Το μαράζι» του Γιώργου Μητσάκη το 1952. Διηγείται η ίδια στην κυπριακή εφημερίδα «Φιλελεύθερος» το 2018 για το πώς ξεκίνησε στο λαϊκό τραγούδι: «Είχα πάει στο “Αττικόν”. Εκεί ήτανε ο Χρηστάκης και ο ‘Ακης Πάνου. Εγώ μέχρι τότε τραγούδαγα ευρωπαϊκά, αλλά ό,τι λαϊκό υπήρχε εκείνοι πήγαιναν να μου το περάσουνε. Όταν με ανεβάσανε στο πάλκο, ενθουσιάστηκαν κι αυτοί και το αφεντικό. Με κοιτούσαν στα μάτια λες κι ήμουνα κανένα φαινόμενο. Όταν ξεκίνησα στο Βύρωνα, στα «Αραπάκια», οι φίρμες ήτανε η Νίνου, η Μπέλλου, η Σεβάς Χανούμ, η Χρυσάφη. Αυτές θυμάμαι τώρα. Στο “Σταθμό” που ήμουνα ο Λουκάς Νταράλας μου λέει: “Εσύ, κορίτσι μου, έχεις πολύ ωραία φωνή. Να σου περάσω ένα τραγούδι να το πεις το βράδυ;”. Λέω: “Να μου το περάσετε, κύριε Νταράλα”. Ήτανε το “Βουνό”».
Ο πρώτος δίσκος και η επιτυχία δεν θα αργήσουν να έρθουν, το ίδιο και οι συνεργασίες με όλους τους σπουδαίους συνθέτες και στιχουργούς της εποχής. Μάρκος Βαμβακάρης, Βασίλης Τσιτσάνης, Γιάννης Παπαϊωάννου, Γιώργος Μητσάκης, Χρήστος Κολοκοτρώνης, Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, Κώστας Βίρβος, Θόδωρος Δερβενιώτης, Μπάμπης Μπακάλης, Γιώργος Ζαμπέτας και Πάνος Τζαβέλλας, είναι μερικοί από τους εμβληματικούς δημιουργούς που ερμήνευσε πρώτες εκτελέσεις τραγουδιών τους. Επίσης συνεργάστηκε με τα πιο γνωστά ονόματα του ελληνικού πενταγράμμου, μεταξύ των οποίων οι Ρόζα Εσκενάζυ, Στράτος Παγιουμτζής, Στέλιος Καζαντζίδης, Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Πόλυ Πάνου, Μαίρη Λίντα, Γιώτα Λύδια, Αντώνης Ρεπάνης, Στράτος Διονυσίου, Ρίτα Σακελλαρίου, Σπύρος Ζαγοραίος, Πάνος Γαβαλάς και αργότερα οι Γιώργος Νταλάρας, Ελένη Βιτάλη, Γλυκερία, Χαρούλα Αλεξίου, Κωνσταντίνα, ‘Αλκηστις Πρωτοψάλτη, Δήμητρα Γαλάνη, Αντώνης Βαρδής, Στέφανος Κορκολής, Χρήστος Δάντης, Εκείνος και Εκείνος.
Για ένα μεγάλο διάστημα βρέθηκε στα μεγαλύτερα κέντρα του εξωτερικού (Αμερική, Αυστραλία, Καναδάς, Γερμανία), όπου συνάντησε διασημότητες όπως ο Έλβις Πρίσλεϊ, ο Τζίμι Χέντριξ, η Ρίτα Χέιγουορθ, η Μπέτυ Ντέιβις και ο Ρεξ Χάρισον. Γνώρισε επίσης τη Μαρία Κάλλας, τον Σταύρο Νιάρχο και τον Αριστοτέλη Ωνάση. Στη δεκαετία του ΄60 ήταν η πιο ακριβοπληρωμένη τραγουδίστρια έχοντας ημερομίσθιο που ξεπερνούσε ακόμα και τις 8.000 δραχμές. Ηχογράφησε περισσότερα από 1.500 τραγούδια μέχρι και το 1996, οπότε και αποσύρθηκε από τη δισκογραφία και τα νυχτερινά κέντρα.
Η ζωή της υπήρξε μυθιστορηματική. Από τα δύσκολα παιδικά και εφηβικά χρόνια, τους δυο γάμους και τα δυο παιδιά, αλλά και τους διάσημους έρωτές της, η ζωή της Καίτης Γκρέυ θα μπορούσε κάλλιστα να γυριστεί ταινία. Και παραλίγο να γίνει. Το 1995 ο Κώστας Φέρρης υπέγραψε συμβόλαιο με τον ΑΝΤ1 για τη μεταφορά της θρυλικής ζωής της στην μικρή οθόνη. Ωστόσο δεν ολοκληρώθηκε, καθώς το κόστος του προϋπολογισμού δεν έφτασε και για τα 26 επεισόδια που είχε υπογραφεί η σύμβαση. Τα γυρίσματα έγιναν σε Ελλάδα, Τουρκία και Αίγυπτο, ενώ το τραγούδι των τίτλων «Εγώ σε νίκησα ζωή», με ερμηνευτή τον Γιάννη Πάριο, δεν βγήκε ποτέ στη δισκογραφία.
Στη συνέντευξή της στο «Δίφωνο» είχε πει για τον εαυτό της: «Η Καίτη Γκρέυ, αυτό το παιδί, είναι ένα απλό παιδί που ξεκίνησε πολύ φτωχό, που πάλεψε πάρα πολύ στη ζωή του, για να φτάσει όπου έφτασε. Αλλά κι όπου έφτασε, έμεινε απλό, απλό παιδί, απλός πάντα άνθρωπος. Δεν είναι τυχαίο που μ’ ακολουθεί ο κόσμος σαρανταπέντε ολόκληρα χρόνια. Γιατί σήμερα οι καλλιτέχνες έχουν αλλάξει πάρα πολύ … είμαι πολύ δεμένη με τον κόσμο εγώ. Δεν κλείνομαι εγώ στα καμαρίνια να λύνω σταυρόλεξα, να παίζω χαρτιά, όπως κάνουνε οι τραγουδιστές τώρα. Ο καλλιτέχνης χωρίς τον κόσμο δεν είναι τίποτα. Αυτή η επαφή είναι όλα».
Η Καίτη Γκρέυ παντρεύτηκε και χώρισε σε νεαρή ηλικία. Ήταν για πέντε χρόνια αρραβωνιασμένη με τον Στέλιο Καζαντζίδη και έπειτα με τον Ανδρέα Μπάρκουλη. Επίσης είχε δεσμό με τον εφοπλιστή Νίκο Λαιμό, αλλά και με τον ηθοποιό Κώστα Καρρά. Παντρεύτηκε δύο φορές: Με τον Νίκο Ηλιάδη, με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά, τον Φίλιππο (1947) και τον Βασίλη (1950-2021), και με τον χρυσοχόο Μιχάλη Παπαναστασόπουλο. Εγγονή της είναι η τραγουδίστρια Αγγελική Ηλιάδη.
Πηγή: real.gr
