Στο κενό έπεσε η απαίτηση του επιχειρηματία Αριστείδη Φλώρου, να εξαφανιστούν όλα τα δημοσιεύματα που αφορούσαν σκάνδαλο της Energa και τη δικαστική πορεία που ακολούθησε, με το επιχείρημα ότι ο ίδιος τελικά αθωώθηκε από τις κατηγορίες που τον βάραιναν. Ωστόσο, το αίτημα προσωρινής διαταγής ώστε να διαγραφούν τα δημοσιεύματα μέχρι να εκδικαστεί η αγωγή που απέστειλε η πλευρά Φλώρου προς το Documento και αλλά ΜΜΕ, εξετάστηκε από τον Πρόεδρο του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, ο οποίος το απέρριψε.
Πρόκειται για μια πρώτη νίκη της δημοσιογραφίας απέναντι στην προσπάθεια ενός ισχυρού παράγοντα να «διαγράψει» όσα συνέβησαν, επικαλούμενος τη μετέπειτα αθώωσή του.
Υπενθυμίζεται ότι ο Αριστείδης Φλώρος είχε αποστείλει αγωγή στο Documento και σε άλλα ΜΜΕ, απαιτώντας τη διαγραφή εκατοντάδων άρθρων που αναφέρονταν στο σκάνδαλο της Energa καθώς και στη δικαστική πορεία που ακολούθησε.
Η εν λόγω απαίτηση αποτέλεσε προσπάθεια καθοδήγησης της δημοσιογραφίας σε κατάσταση καταστολής, εφ’ όσον η αθώωση του Αριστείδη Φλώρου καταγράφεται στα δημοσιεύματα που τον αφορούν, έπειτα από την επικαιροποίησή τους. Εξάλλου, όσα συνέβησαν στην υπόθεση της Energa, αποτελούν ζητήματα δημοσίου ενδιαφέροντος τα οποία είναι καθήκον των δημοσιογράφων να καλύψουν.
Σημειώνεται ότι κατά την εκδίκαση των ασφαλιστικών μέτρων, η θέση της ΕΣΗΕΑ και της ΠΟΕΣΥ εκφράστηκε από το μέλος του ΔΣ, Μάχη Νικολάρα, με εντολή της προέδρου Μαρίας Αντωνιάδου, η οποία εκπροσώπησε όλη την Ένωση και μετέφερε ακόμη και την δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη ο οποίος σχολίασε στο μπρίφινγκ ότι «φαίνεται λογική η θέση της ΕΣΗΕΑ».
Μάλιστα, σε ανακοίνωσή της η ΕΣΗΕΑ, σχολιάζοντας την αποστολή αγωγών από τον Αριστείδη Φλώρο κατά ΜΜΕ, τόνιζε μεταξύ άλλων:
«Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ εκφράζει τη βαθιά του ανησυχία για τη νεοπαγή αυτή πρακτική, η οποία όχι μόνο απειλεί την ελευθεροτυπία αλλά, επίσης, πλήττει τον πυρήνα της αποστολής των δημοσιογράφων που είναι η ενημέρωση των πολιτών, ιδιαίτερα για θέματα δημοσίου ενδιαφέροντος».
Η απαίτηση να σβηστεί επί της ουσίας κάθε άρθρο, ή ακόμη και σκίτσο, που αναφέρεται στον ίδιο, επί της ουσίας είναι σαν να ζητά μια αναβάπτιση στο δημόσιο λόγο ώστε να ξεκινήσει από το μηδέν.
Άλλωστε, τα όσα συνέβησαν στην υπόθεση της Energa, αλλά και στις άλλες υποθέσεις στις οποίες ενεπλάκη, είναι ζητήματα δημοσίου ενδιαφέροντος, γεγονός που καθιστά την κάλυψή τους, καθήκον των δημοσιογράφων. Ο ίδιος ο κ. Φλώρος, εκ της θέσης του, δεν είναι απλά πρόσωπο δημοσίου ενδιαφέροντος, αλλά οι υποθέσεις αφορούσαν άμεσα και το άμεσο δημόσιο συμφέρον, συνεπώς η διαγραφή μιας από τις σημαντικότερες δίκες της δεκαετίας, από την ελεύθερη πρόσβαση του διαδικτύου, είναι εξ’ ορισμού παράλογη.
Το δικαίωμα στη λήθη δε συνεπάγεται μία άκριτη και άστοχη διαγραφή της ιστορίας και του παρελθόντος ή καταστροφή του αρχείου του ηλεκτρονικού και έντυπου τύπου, ανάλογα με τι επιθυμεί ένα πρόσωπο.
Βαξεβάνης: Η καταγραφή της πολιτικής και οικονομικής ζωής δεν είναι «κουτσομπολιό»
Σε χθεσινό του άρθρο για το θέμα της επίθεσης του Αρη Φλώρου κατά των ΜΜΕ, ο εκδότης του Documento Κώστας Βαξεβάνης ανέφερερε μεταξύ άλλων:
Ο Άρης Φλώρος είναι δημόσιο πρόσωπο που ενεπλάκη σε υποθέσεις δημοσίου συμφέροντος. Η καταγραφή όσων έγιναν, δεν αποτελούσε «κουτσομπολιό» και περιέργεια των δημοσιογράφων, ούτε παρέμβαση στην προσωπική του ζωή. Ήταν καταγραφή της πολιτικής και οικονομικής ζωής της χώρας, με επίκεντρο μάλιστα ένα σοβαρό σκάνδαλο.
Κανένα άρθρο του GDPR ή εφεύρημα του κάθε Φλώρου, δεν μπορεί να ξαναεφεύρει τη δημοσιογραφία και μάλιστα υπό το πρίσμα της λογοκρισίας και της εξαφάνισης της Ιστορίας. Το άρθρο 10 της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, με βάση το οποίο έχουν εκδοθεί εκατοντάδες αποφάσεις για δημοσιογράφους από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, προβλέπει ότι τα δημόσια πρόσωπα βρίσκονται εξαιτίας του ρόλου τον οποίο εθελοντικώς αποδέχονται, βρίσκονται υπό συνεχή έλεγχο και κριτική. Η κριτική μάλιστα αυτή μπορεί να είναι σκληρή, άδικη και υπερβολική προκειμένου μέσω του δημοσιογράφου να υπηρετηθεί το δημόσιο συμφέρον. Τα πράγματα είναι λοιπόν ξεκάθαρα. Τίποτα δεν είναι πάνω από το Ελληνικό Σύνταγμα και τις προβλέψεις περί ελευθερίας του Τύπου.
Η απαίτηση να εξαφανιστούν δημοσιεύματα, είναι προσπάθεια να οδηγηθεί η δημοσιογραφία σε κατάσταση καταστολής και να λειτουργεί η κοινωνική ζωή σε ιστορικό σκοτάδι. Η αθώωση του Φλώρου, καταγράφεται σε κάθε δημοσίευμα που τον αφορά μετά από επικαιροποίηση των δημοσιευμάτων. Άρα ακόμη και σε νομικό επίπεδο κάθε αναγνώστης που διαβάζει τις αναρτήσεις γνωρίζει και τα περί αθώωσης. Αυτός όμως θέλει να εκδικηθεί τη δημοσιογραφία και να κάνει επίδειξη ισχύος.
Όχι δεν γίνεται να εξαφανίσουμε την Ιστορία κατεβάζοντας δημοσιεύματα, ούτε να κάψουμε εφημερίδες και βιβλία που καταγράφουν την ιστορία οποιουδήποτε δημοσίου προσώπου. Δεν γίνεται να κλείσουμε τα φώτα στην ενημέρωση για να μην φαίνεται η πορεία του κάθε Φλώρου. Αν επιτραπεί κάτι τέτοιο, τότε δεν θα μείνουμε μόνο ανημέρωτοι και αγράμματοι κοινωνικά, αλλά είναι πιθανόν το επόμενο βήμα να είναι οι εισβολές στα σπίτια για να κατασχεθούν παλιές εφημερίδες που γράφουν για τους Φλώρους-πρωταγωνιστές σε μια συγκεκριμένη περίοδο.
Πηγή: documentonews.gr
