ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΠΟΛΥΖΟΥ: Την περασμένη Τρίτη, εκδόθηκε μια απόφαση από το Εφετείο Λαμίας που σόκαρε όλη την κοινή γνώμη. Με ψήφους 4-3, και μάλιστα με ομοφωνία των ένορκων, αναγνωρίστηκε στον Επαμεινώντα Κορκονέα, το ελαφρυντικό του σύννομου πρότερου βίου και έτσι του δόθηκε η δυνατότητα πρόωρης αποφυλάκισης. Η μητέρα και η αδελφή του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, που δολοφονήθηκε από την σφαίρα του άλλοτε ειδικού φρουρού, δεν μπορούσαν να πιστέψουν στα αυτά τους. Ο Νίκος Κωνσταντόπουλος και η Ζωή Κωνσταντοπούλου, οι δικηγόροι της χαροκαμένης μάνας και της κοπέλας που έχασε τον αδελφό της, κινήθηκαν άμεσα για να πετύχουν την απονομή δικαιοσύνης. Εμείς θα βάλουμε τώρα στη παρέα μας, τον κύριο Νίκο Κωνσταντόπουλο. Καλησπέρα σας, κύριε Κωνσταντόπουλε.
ΝΙΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Γεια σας, κυρία Πολύζου, να είστε καλά.
Β. ΠΟΛΥΖΟΥ: Κύριε Κωνσταντόπουλε, να σας ευχαριστήσω για την τιμή που μου κάνετε και σε εμένα και στους ακροατές.
Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Παρακαλώ, και για μένα.
Β. ΠΟΛΥΖΟΥ: Θα σας ρωτήσω πώς μπορεί να βγήκε τέτοια απόφαση, κόντρα σε όλη την κοινή γνώμη.
Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Το ερώτημα σας είναι καίριο. Και δεν είναι μόνο ότι η απόφαση αυτή δεν έχει καμία σχέση με την ευαισθησία και το αίσθημα της κοινωνίας περί δικαιοσύνης. Η απόφαση αυτή είναι κόντρα και στην ομοφωνία των Αεροπαγιτών. Διότι πριν 3 μήνες, η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, ομόφωνα είχε δεχτεί ότι η προηγούμενη απόφαση, που χορηγούσε και αυτή ελαφρυντικό στον Κορκονέα, δεν ήταν αιτιολογημένη. Την αναίρεσε. Εξήγησε αυτή η απόφαση της Ολομέλειας για ποιους λόγους νομικούς και πραγματικούς πρέπει να αναιρεθεί. Έστειλε πίσω την υπόθεση προς εκδίκαση στο Εφετείο Λαμίας και στο Εφετείο Λαμίας άρον-άρον, εμφανίστηκε αυτή η απόφαση που σοκάρει τόσο την κοινωνία, όσο και την ίδια την δικαιοσύνη και την ίδια την πολιτεία. Είναι αναιτιολόγητη, είναι αυθαίρετη, είναι απόφαση για την οποία ζητήσαμε να ασκηθεί εκ νέου αναίρεση. Ήδη η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, καίτοι ήταν προχτές η τελευταία μέρα του κυρίου Πλιώτα γιατί συνταξιοδοτείτο, ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, εζήτησε μόλις καθαρογραφεί η απόφαση στην νόμιμη προθεσμία, να αποσταλεί αμέσως στον Άρειο Πάγο, για να εξεταστεί το ενδεχόμενο άσκησης νέας αναίρεσης.
Β. ΠΟΛΥΖΟΥ: Κύριε Κωνσταντόπουλε, γίνεται να θεωρείται σύννομος ο πρότερος βίος κάποιου που φέρει το παρατσούκλι «ράμπο» και έχει δουλέψει ως μπράβος σε μαγαζιά της Μεσσηνίας;
Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν είναι μόνο αυτό. Είναι ότι είχε διασκευάσει το όπλο του για να παίρνει περισσότερα φυσίγγια. Μοίραζε φυσίγγια, σφαίρες στους συναδέλφους του, ήταν γνωστός για τον οξύθυμο χαρακτήρα του. Είχε, το σοβαρότερο-
Β. ΠΟΛΥΖΟΥ: Καταθέσει ψευδή πιστοποιητικά.
Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είχε φύγει από την Μεσσηνία, όταν ήταν αρραβωνιασμένος, χωρίς να εξηγήσει για ποιο λόγο έφυγε ξαφνικά. Πήγε στον Καναδά. Στον Καναδά έκανε γάμο, χώρισε και γύρισε επίσης ξαφνικά, έφυγε επίσης ξαφνικά από τον Καναδά και γύρισε στην Μεσσηνία και αυτό τον γάμο τον είχε κρύψει. Εμφάνιζε στις ληξιαρχικές του πράξεις, εμφάνιζε ότι κάνει 1ο γάμο μετά, ενώ ήταν ο 2ος γάμος.
Β. ΠΟΛΥΖΟΥ: Σε αυτή την περίπτωση, η δικαιοσύνη δεν πρέπει να παρέμβει, κύριε Κωνσταντόπουλε;
Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πώς δεν πρέπει; Αυτά είναι τα παράδοξα, τα περίεργα και αναρωτιέται κανείς, είναι ποτέ δυνατόν, με συζήτηση μιας ώρας που έχουν οι 7 δικαστές, οι 4 ένορκοι από αυτούς να ανατρέψουν όλη την απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου; Είναι ποτέ δυνατόν; Και εκεί αναρωτιέται κανένας, ποιος ενημέρωσε τους ενόρκους, πώς τους ενημέρωσε; Δεδομένου ότι η Πρόεδρος του Δικαστηρίου, κατά τρόπο αντιδικονομικό και παράνομο, που συνιστά κατάχρηση εξουσίας, δεν επέτρεψε να ακουστεί κανείς μάρτυρας. Δεν διαβάστηκε από τα πρακτικά της προηγούμενης δίκης τίποτα, δεν διαβάστηκε η απόφαση που τον καταδίκαζε για ανθρωποκτονία από πρόθεση, σε ήρεμη ψυχική κατάσταση με άμεσο δόλο. Δεν διαβάστηκε η αναιρετική απόφαση του Αρείου Πάγου, δεν διαβάστηκε τίποτα.
Β. ΠΟΛΥΖΟΥ: Που σημαίνει ότι οι ένορκοι δεν μπορούν να έχουν μια ολοκληρωμένη εικόνα για το ποιος είναι αυτός.
Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ούτε καν στοιχειώδη εικόνα. Άρα λοιπόν, κάποιος τους ενημέρωσε και τους κατεύθυνε προς αυτή την κατεύθυνση. Για αυτό και εμείς ζητήσαμε, ότι όχι μόνο να κοιτάξει η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, να δει αν μπορεί να ασκήσει την αναίρεση εκ νέου, αλλά ζητήσαμε επισήμως να γίνει πειθαρχικός εσωτερικός διοικητικός έλεγχος από την Ανώτατη Υπηρεσία Επιθεώρησης Δικαστών και Δικαστηρίων που εδρεύει στον Άρειο Πάγο, με επικεφαλής Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου.
Β. ΠΟΛΥΖΟΥ: Κύριε Κωνσταντόπουλε, πιστεύετε ότι δημιουργούνται δεδικασμένα από όσα έγιναν στην Λαμία;
Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, όχι.
Β. ΠΟΛΥΖΟΥ: Γιατί το ρωτώ: Διότι το ελαφρυντικό του σύννομου πρότερου βίου, είχε ζητήσει πρωτόδικα και ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος, όπως και άλλοι που καταδικάστηκαν για δολοφονίες.
Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, κυρία Πολύζου, δεν δημιουργεί κανένα προηγούμενο, διότι ισχυρό στοιχείο το οποίο προβληματίζει και επηρεάζει βεβαίως αλλά δεν δεσμεύει, είναι η απόφαση τους Ολομέλειας του Αρείου Πάγου. Στην απόφαση της Ολομελείας του Αρείου Πάγου, με την οποία αναιρέθηκε η προηγούμενη απόφαση για τον Κορκονέα, περιγράφονται τα νομικά και πραγματικά περιστατικά που πρέπει να σταθμίζονται κάθε φορά για να χορηγηθεί αυτό το ελαφρυντικά. Και εύστοχα περιγράφονται και περιλαμβάνονται και σε μια περικοπή από την εργασία του αείμνηστου καθηγητή, του Ανδρουλάκη, ο οποίος λέει ότι το πραγματικό περιεχόμενο της δικαιοσύνης, είναι να μην αμφισβητούνται οι αποφάσεις αυτές, ούτε νομικά ούτε κοινωνικά. Δηλαδή τι δημιουργεί μια δικαστική απόφαση στην συνείδηση του πολίτη. Ποια εκτίμηση για το δίκαιο δημιουργεί, ποιο είναι το πραγματικό περιεχόμενο της ζωής, όταν λέμε ότι κάποιος που σκότωσε, έκανε δηλαδή την βαρύτερη ανθρωποκτονία, που περιγράφει ο Ποινικός μας Κώδικας, παίρνει ελαφρυντικό και αποφυλακίζεται στα 13 χρόνια, που αν το είχε πάρει αυτό το ελαφρυντικό στο πρωτόδικο δικαστήριο, δεν θα του είχαν βάλει ισόβια, αλλά θα του είχαν βάλει 5 χρόνια φυλακή. Αυτά είναι αστεία που γίνονται.
Β. ΠΟΛΥΖΟΥ: Και τρομερά και για να μην πω και εγκληματικά, κύριε Κωνσταντόπουλε.
Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ε, βέβαια.
Β. ΠΟΛΥΖΟΥ: Μπορεί όμως να δημιουργηθεί δεδικασμένο και από την άρνηση της έδρας να δεχτεί την μητέρα και την αδελφή του Αλέξανδρου, ως πολιτική αγωγή;
Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, όχι. Ακούστε, αυτό είναι λυμένο το θέμα. Είναι λυμένο, και εδώ αυθαιρέτησε η Πρόεδρος και οι τακτικοί δικαστές. Όταν μια απόφαση αναιρείται και ξαναγυρίζει στο δικαστήριο πίσω, οι υποστηρίζοντες την κατηγορία, δεν ομιλούν επί της ποινής. Το λέει ρητά η νομοθεσία, το άρθρο 367. Και έχει θεωρηθεί νομολογιακά και εθιμικά ότι δεν ομιλούν οι υποστηρίζοντες την κατηγορία και για τα συναφή προς την ποινή ζητήματα και έχει θεωρηθεί ότι το ελαφρυντικό είναι συναφές προς την πηγή. Υπάρχει και αντίθετη άποψη, αλλά δεν τίθεται περί αυτού. Δεν είναι αυτό το θέμα που έγινε στην Λαμία.
Β. ΠΟΛΥΖΟΥ: Θέλω να πω, κύριε Κωνσταντόπουλε, μπορεί να επικαλεστεί ένας δικηγόρος και να πει, αφού δεν επιτρέψατε εσείς την αδελφή και την μητέρα του θύματος να παρευρεθεί και να απολογηθεί και να πει ό,τι θέλει, άρα μπορεί να το επικαλεστεί και κάποιος άλλος, αυτό.
Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, δεν ισχύουν αυτά. Διότι στην Λαμία έγινε άλλο πράγμα. Η Πρόεδρος και οι δυο δικαστές, δεν συγκρότησαν το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο. Δηλαδή δεν εξέλεξαν τους 4 ενόρκους. Αποφάσισαν για όλα αυτά τα ζήτημα μόνες τους και μετά εξέλεξαν τους 4 ενόρκους. Που σημαίνει ότι μέχρι την εκλογή των 4 ενόρκων, όλη η διαδικασία ήταν αυθαίρετη, δεν υπήρχε δικαστήριο. Δεν υπάρχει δικαστήριο, το οποίο να αποτελείται από 3 τακτικούς δικαστές, που πρόκειται στην συνέχεια να είναι τακτικοί δικαστές, μέλη του Ενιαίου Μεικτού Εφετείου. Η διαδικασία είναι, εκφωνούνται τα ονόματα των διαδίκων, του κατηγορουμένου, εκείνων που υποστηρίζουν την κατηγορία, εκλέγονται οι ένορκοι και όλα τα θέματα τα δικονομικά, εάν θα εξεταστούν μάρτυρες, εάν θα διαβαστεί η απόφαση, εάν θα διαβαστούν έγγραφα, εάν θα γίνει επίκληση καινούργιων εγγράφων, όλα αυτά τα δικονομικά θέματα, τα αποφασίζει το δικαστήριο των 7 δικαστών. 4 ενόρκων και 3 δικαστών. Εδώ έγινε μια δικονομίας, της φωτιάς, για τα πανηγύρια.
Β. ΠΟΛΥΖΟΥ: Είστε σαφής, κύριε Κωνσταντόπουλε. Υπάρχουν παρεμβάσεις στην δικαιοσύνη; Το ρωτώ διότι πολλοί καλεσμένοι μου, τονίζουν ότι η δικαιοσύνη πρέπει να είναι ανεξάρτητη και αμερόληπτη, μα βάζουν πάντα και το «αλλά».
Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι δεδομένο ότι ο Έλληνας πολίτης δεν έχει υψηλό βαθμό εκτίμησης για την αμεροληψία και την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης. Και όσο περνάει ο καιρός υπάρχει μια δυσπιστία. Θα έλεγα λοιπόν, ότι αυτή τη στιγμή, το εσωτερικό της δικαιοσύνης είναι ένα κακό κλίμα. Υπάρχουν έντιμοι δικαστές. Υπάρχουν δικαστές ευσυνείδητοι. Υπάρχουν δικαστές που ξέρουν πάρα πολύ καλά ποιο είναι το συνταγματικό τους καθήκον και ποιο είναι το κοινωνικό τους λειτούργημα. Αυτοί οι δικαστές κακοπαθαίνουν με φαινόμενα που γίνονται από άλλους συναδέλφους τους, οι οποίοι είναι και δημοσιοσχεσίτες, είναι και επιρρεπείς προς επιρροές ή συζητήσεις-
Β. ΠΟΛΥΖΟΥ: Και εντολές.
Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό βεβαίως, είναι κάτι που στην ελληνική πραγματικότητα δεν έλλειψε ποτέ. Και δεν έλειψε ποτέ, διότι η δικαιοσύνη-
Β. ΠΟΛΥΖΟΥ: Υπήρχε όμως σε τέτοιο βαθμό;
Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πάντοτε υπήρχε ως ένα βαθμό, δεν μπορώ να ξέρω πότε ήταν περισσότερο και πότε ήταν λιγότερο. Εκείνο που μπορώ να σας πω είναι ότι σε όλες τις περιόδους, υπάρχουν αυτοί οι μηχανισμοί της εξάρτησης της δικαιοσύνης από την εκάστοτε εκτελεστική εξουσία, διότι παραμένει παρά τις πολλές τροποποιήσεις του Συντάγματος, αναλλοίωτος, αμετάβλητος, ο τρόπος με τον οποίο εκλέγεται η ηγεσία της δικαιοσύνης. Όταν η κυβέρνηση εκλέγει την ηγεσία την δικαιοσύνης, δια της ηγεσίας της δικαιοσύνης επηρεάζονται τα ανώτατα Δικαστικά Συμβούλια, και από εκεί και πέρα αυτή είναι η μια πλευρά, η οποία δημιουργεί σοβαρά προβλήματα επιρροής στην δικαιοσύνη. Η άλλη πλευρά, είναι εσωτερικά εντός της δικαιοσύνης. Υπάρχουν πρόθυμοι δικαστές και να σηκώνουν τα τηλέφωνα και να συναναστρέφονται σε διάφορους κύκλους. Και η άλλη επίσης μεγάλη ευθύνη, είναι ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούν οι δικηγόροι. Είναι μεγάλη η ευθύνη και των δικηγόρων.
Β. ΠΟΛΥΖΟΥ: Κύριε Κωνσταντόπουλε, να έρθουμε λίγο και στην πολιτική. Σαν σήμερα λοιπόν, το 2000, επανεκλεχθήκατε για 3 φορά Πρόεδρος του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ. Πόσο απέχει εκείνη η περίοδος από τις μέρες μας και τι έχει αλλάξει στην πολιτική σκηνή αυτής της χώρας;
Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Στην πολιτική σκηνή αυτής της χώρας, έχουν συμβεί πράγματα-
Β. ΠΟΛΥΖΟΥ: Και θαύματα.
Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Και θαύματα. Έχουν αλλάξει την ελληνική κοινωνία, έχουν αλλάξει την ελληνική πολιτική ζωή. Ο δημόσιος βίος της χώρας είναι νοσηρός. Δεν είναι υγιής. Υπάρχουν σοβαρά προβλήματα που ταλαιπωρούν τον πολίτη, προβλήματα οικονομικά, προβλήματα επιβίωσης, προβλήματα απασχόλησης, προβλήματα συλλογικής αισιοδοξίας και αυτοεκτίμησης. Είμαστε μια κοινωνία η οποία δεινοπαθεί, από το 2010 και μετά από κρίση σε κρίση, έχουν δημιουργηθεί, έχουν συσσωρευτεί πάρα πολλά αδιέξοδα. Θα περίμενε κανένας ότι το πολιτικό σκηνικό θα γινόταν καλύτερο, δυστυχώς είναι χειρότερο. Μου λέτε τι έχει αλλάξει, από τότε που επανεξελέγην εγώ για 3η φορά Πρόεδρος του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ.
Β. ΠΟΛΥΖΟΥ: Σωστά.
Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ε, δεν έχει καμία σχέση ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ εκείνης της περιόδου, με αυτό τον οποίο εμφανίζεται τώρα ως ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία. Καμία σχέση. Καμία απολύτως σχέση.
Β. ΠΟΛΥΖΟΥ: Η μέρα με την νύχτα, λέτε ουσιαστικά.
Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ούτε ιδεολογικά, ούτε πολιτικά, ούτε, επιτρέψτε μου να πω, υπαρξιακά, ούτε κριτικά, ούτε ηθικά, δεν είναι…
Β. ΠΟΛΥΖΟΥ: Αυτό γιατί πιστεύετε ότι συνέβη όμως;
Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι η γενικότερη, μέσα στην γενικότερη δοκιμασία που και σε όλη την Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο, περνάει μέσα στην γενικότερη δοκιμασία στην οποία βρίσκεται και η πολιτική και η δημοκρατία. Το όχι εύρωστο πολιτικό σύστημα της Ελλάδας, υφίσταται μεγαλύτερες αλλοιώσεις και μεγαλύτερες μεταλλάξεις. Θα περίμενε κανένας, αυτή τη στιγμή στην ατζέντα της καθημερινότητας της πολιτικής, να κυριαρχούν τα μεγάλα προβλήματα που απασχολούν την ανθρωπότητα, τα μεγάλα προβλήματα που απασχολούν την δημοκρατία. Δυστυχώς, κυριαρχούν τα μικροπροβλήματα και οι μικρολογία των κομματικών οργάνων και των κομματικών στελεχών. Ζούνε στον κόσμο τους, μακριά από την κοινωνία, και υπάρχει μεγάλη απόσταση ανάμεσα στον τρόπο με τον οποίο η καθημερινότητα βασανίζει τον μέσο Έλληνα και στον τρόπο με τον οποίο οι πολιτικές δυνάμεις, οι κομματικές δυνάμεις λειτουργούν χωρίς να έχουν πειστικότητα και επίσης χωρίς να διαμορφώνουν καινούργιες απόψεις και καινούργιες προτάσεις.
Β. ΠΟΛΥΖΟΥ: Πολύ σωστά, κύριε Κωνσταντόπουλε, νομίζω ότι στα μεγάλα τα κανάλια, όπως λέτε και εσείς, βλέπουμε τα μεγάλα θέματα, σε εισαγωγικά φυσικά. Ποια είναι αυτά; Αν θα πάμε σε εκλογές, ποιο θα είναι το 1ο κόμμα και όχι το πώς και εάν επιβιώνει ο άνθρωπος, ο πολίτης αυτής της χώρας. Κύριε Κωνσταντόπουλε, να σας ρωτήσω και για την παραπομπή του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου και της Ελένης Τουλουπάκη στο Ειδικό Δικαστήριο. Πιστεύετε, κύριε Κωνσταντόπουλε, ότι θα αποδειχθούν οι κατηγορίες ή έχουμε να κάνουμε προεκλογική πίεση;
Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κοιτάξτε, εγώ θα πω την άποψή μου, έτσι όπως την έχω πει κατ’ επανάληψη, θα σας την πω και τώρα. Σε όλες τις άλλες χώρες, όπου υπήρξε πρόβλημα παράνομης δραστηριότητας της Novartis, όλο αυτό το πρόβλημα έχει διαλευκανθεί. Το έχουν εξετάσει και δικαστικά και εξωδικαστικά.
Β. ΠΟΛΥΖΟΥ: Και έχουν πάρει και αποζημίωση λέτε.
Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Και πολιτικά, και κυβερνητικά. Έχουν γίνει συμβιβασμοί. Έχει αποδεχτεί η Novartis ότι έκανε τέτοιες αθέμιτες πληρωμές σε στελέχη του ιατρικού κόσμου, των νοσοκομείων ή σε στελέχη της διοίκησης. Το έχει αποδεχτεί, έχει πληρώσει πρόστιμα. Μόνο εδώ στην Ελλάδα έγινε αυτό το κουβάρι, στην κυριολεξία το κουβάρι. Από το οποίο κρέμονται διάφορες κλωστές και όποιος θέλει κατά καιρό, τραβάει και από μια κλωστή για να δημιουργήσει εντυπώσεις. Στην υπόθεση της Novartis υπάρχουν και θέματα ανοιχτά, τα οποία θα πάνε στο δικαστήριο. Εδώ έκανε αγωγή το Ελληνικό Δημόσιο, ζητώντας αποζημίωση 250.000.000 από την Novartis. Επίσης…
Β. ΠΟΛΥΖΟΥ: Κύριε Κωνσταντόπουλε, συγνώμη που σας διακόπτω, δεν θα έπρεπε το ποσό να είναι μεγαλύτερο γιατί είναι η χώρα του σκανδάλου;
Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σαφώς θα έπρεπε. Όπως και για την siemens θα έπρεπε, όπως και για την ΜΑΝ θα έπρεπε. Όπως και για την Ντεπουί θα έπρεπε, όπως και για την Τζόνσον και Τζόνσον. Στην Ελλάδα από το 2000 και μετά, γίνεται ένα πανηγύρι μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών. Με τις προμήθειες, όλες αυτές οι εταιρείες, έχουν στους ισολογισμούς τους ένα 2 με 8% για ωφέλιμες πληρωμές, για χρήσιμες πληρωμές. Έτσι λένε λογιστικά τις μίζες που δίνουν. Λοιπόν, 1ον θα έπρεπε η Novartis να έχει τελειώσει νωρίτερα. 2ον θα έπρεπε να είναι μεγαλύτερο το ποσό που ζητάει το Ελληνικό Δημόσιο ως αποζημίωση,
Β. ΠΟΛΥΖΟΥ: Και 3ον θα έπρεπε να υπάρχει παραπομπή στο Ειδικό Δικαστήριο, κατά την άποψη σας, ως νομικός τόσα πολλά χρόνια, στον κύριο Παπαγγελόπουλο και στην κυρία Τουλουπάκη.
Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Η παραπομπή που γίνεται τώρα, γίνεται για παράβαση καθήκοντος και για κατάχρηση εξουσίας. Σε σχέση με τη διαβίβαση δικογραφιών από την Βουλή…
Β. ΠΟΛΥΖΟΥ: Εσείς, ως νομικός, κύριε Κωνσταντόπουλε, μπορείτε να μας εξηγήσετε και σε εμένα αλλά και στους ακροατές, πώς γίνεται μια απόφαση στην αρχή να λένε ότι είναι σκευωρία, ότι υπάρχει μια σκευωρία από την πλευρά των κατηγορούμενων και ξαφνικά γίνεται, απλά υπάρχει παράβαση καθηκόντων; Μπορούν αυτά να συσχετιστούν μεταξύ τους;
Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ακούστε, εδώ έχουν να δώσουν εξηγήσεις και τα δυο μεγάλα κόμματα. Και όσοι έσπευδαν να ομοφωνούν μαζί τους. 1ον οφείλει να δώσει εξηγήσεις ο κύριος Παπαγγελόπουλος, όταν βγήκε και είπε ότι είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο της μεταπολίτευσης, πολιτικά δηλαδή, ότι ενέχονται όσοι ενέχονται από πλευράς πολιτικών προσώπων, είτε Πρωθυπουργοί είτε πρώην Υπουργοί. Όταν το είπε αυτό και το πέταξε ως πομφόλυγα δημαγωγική, δεν το εξήγησε. Δεν διαπιστώνεται λοιπόν ότι υπάρχουν θέματα παραπομπής πολιτικών. Οφείλει να δώσει εξηγήσεις ο Παπαγγελόπουλος. Και ο ΣΥΡΙΖΑ. Άθλια η συμπεριφορά του Υπουργείου Δικαιοσύνης επί ΣΥΡΙΖΑ, άθλια, αθλιέστατη. 2ον βγαίνουν οι κυβερνητικοί της Νέας Δημοκρατίας, και λένε ότι θα αποδειχθεί ότι επρόκειτο περί συνωμοσίας, ότι εσείς σκευωρήσατε για να το φτιάξετε. Δεν αποδεικνύεται αυτό με βάση το βούλευμα. Οφείλουν να δώσουν εξηγήσεις. Αντί να δώσουν λοιπόν εξηγήσεις, και ο ΣΥΡΙΖΑ με τον Παπαγγελόπουλο, το εννοούσαν όταν στήσανε τις 10 κάλπες και αυτοεξευτέλισαν την Βουλή. Και 2ον να δώσουν εξηγήσεις η Νέα Δημοκρατία και οι Υπουργοί τους και τα στελέχη της, τι εννοούν όταν λένε ότι αυτή η ιστορία φτιάχτηκε από συνομωσία αντιπολιτευτική; Και οι δυο είναι εκτεθειμένοι για την υπόθεση της Novartis. Ο Παπαγγελόπουλος θα λογοδοτήσει για την ηθική αυτουργία σε κατάχρηση εξουσίας και παράβαση καθήκοντος, η κυρία Τουλουπάκη επίσης. Το πρόβλημα όμως είναι ότι πια, επιβαρύνεται ακόμα περισσότερο ο δημόσιος βίος της χώρας, μεγαλώνει η δυσπιστία και η αναξιοπιστία των πολιτών έναντί της λειτουργίας της δικαιοσύνης, μεγαλώνει η απόσταση της Ελληνική Δημοκρατίας από την ελληνική κοινωνία, σε μια περίοδο όπου και είναι προεκλογική και κατά συνέπεια θα δημιουργηθούν πάρα πολλές εντάσεις και συνθηματολογίες αλλά και είναι φορτωμένη από πολύ μεγάλα προβλήματα. Από την ακρίβεια, μέχρι τις προκλήσεις της Τουρκίας, και από την πανδημία που κλωθογυρίζει, μέχρι τις μεγάλες καταστροφές που περνάνε, κατακαίνε τον κόσμο και δεν γίνεται τίποτα ενώ ο καιρός περνάει. Η Εύβοια, τίποτα, αφημένη στην τύχη της. Τώρα θα πάει η υπόθεση για το Μάτι. Προχτές πήγε η υπόθεση για την Μάνδρα. Αυτά δεν είναι διαδικασίες και λειτουργίες που πείθουν τον Έλληνα πολίτη για σύγχρονη αποτελεσματική και αξιόπιστη λειτουργία της δικαιοσύνης.
Β. ΠΟΛΥΖΟΥ: Κύριε Κωνσταντόπουλε, δεν μπορώ να μην ρωτήσω. Εσείς ως πολιτικός που ήσασταν και ως νομικός όλα αυτά τα χρόνια, τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει για να αλλάξει κάτι σε αυτή την χώρα και προτεραιότητα ενός κόμματος να είναι ο πολίτης και η Ελλάδα μας;
Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Καταρχήν, εκείνο που πρέπει να γίνει είναι να παραδεχτούν όσοι κυβερνάνε σήμερα και όσοι κυβέρνησαν μέχρι σήμερα, την ευθύνη τους. Δεν έχει αναλάβει κανείς την ευθύνη για τίποτα. Για όλους φταίνε οι άλλοι. Κανείς δεν είπε, ναι, φταίω εγώ, διότι αυτό δεν το έκανα έτσι όπως έπρεπε, ή διότι μπορούσα να το κάνω καλύτερα. Το πρώτο λοιπόν που πρέπει να υπάρξει είναι λογοδοσία. Και η λογοδοσία σημαίνει κυρώσεις. Έχεις κύριε, πολιτική ευθύνη; Υπήρξαν κάποιοι οι οποίοι βγήκαν και είπαν αναλαμβάνουμε λέει την πολιτική ευθύνη για το Μάτι. Ε, φεύγεις από την πολιτική. Πολιτική ευθύνη σημαίνει δεν ξαναέρχεσαι για να βάλεις υποψηφιότητα.
Β. ΠΟΛΥΖΟΥ: Αποχωρώ εντελώς, λέτε, από την πολιτική.
Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι, ή σε αποκλείω εγώ. Όταν έχεις πολιτική ευθύνη για διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, πας στο σπίτι σου.
Β. ΠΟΛΥΖΟΥ: Αυτό υποθέτω ισχύει για όλα τα κόμματα, σωστά κύριε Κωνσταντόπουλε;
Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Βεβαίως για όλα τα κόμματα. Το 2ο μια σύγχρονη συνταγματική μεταβολή, η οποία θα διορθώσει και θα κλείσει αυτές τις τρύπες από τις οποίες μπαινοβγαίνει η διαφθορά και επίσης μπαινοβγαίνει η αυθαιρεσία της εκάστοτε κυβέρνησης. Δεν είναι η συνταγματική αναθεώρηση το φάρμακο που θα διορθώσει τα πάντα. Το φάρμακο που μπορεί να διορθώσει και θέλει μια πίστωση χρόνου για να αλλάξουν τα πράγματα, είναι αλλαγή του τρόπου πολιτικής συμπεριφοράς. Δεν μπορεί τα κόμματα να είναι αιχμάλωτα των διαφημιστών, των επικοινωνιολόγων, των χρηματοδοτών και των λογογράφων. Αυτό που εμφανίζουν τα κόμματα, αυτή τη στιγμή, η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ, το ΚΙΝΑΛ, όποιοι άλλοι εμφανίζονται στη Βουλή, ότι διαθέτουν προγράμματα, τα γράφουν οι διαφημιστές τους. Η υπόθεση πια λειτουργίας της δημοκρατίας και της διακυβέρνησης γίνεται με όρους διαφήμισης, εμπορικής προβολής. Δεν είναι πολιτική αυτό. Και για τον εκφυλισμό της πολιτικής, την ευθύνη την έχουν αυτά τα μεγάλα κόμματα που διαχειρίστηκαν εξουσία και διαχειρίζονται εξουσία.
Β. ΠΟΛΥΖΟΥ: Και θα κλείσω, λέγοντας κάτι που έχει πει η Ζωή Κωνσταντοπούλου, για να αλλάξει κάτι πρέπει να το αλλάξουμε, κύριε Κωνσταντόπουλε.
Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι υπόθεση των πολιτών, βεβαίως. Ο πολίτης δεν είναι θεατής, δεν είναι οπαδός, δεν είναι φίλαθλος. Ο πολίτης είναι συμμέτοχος. Είναι ο ενεργός παράγοντας σε μια δημοκρατική πολιτική. Η κοινωνία θα αντιδράσει. Αλλά πολλές φορές βλέπετε, δημιουργείται τέτοια σύγχυση, ώστε αποπροσανατολίζεται η κοινωνία. Γιατί περισσότερο τους ενδιαφέρει ποιος θα κερδίσει εντυπώσεις, ευκαιριακές και περαστικές και λιγότερο ποιος δεσμευτεί με μια συνεπή στάση ζωής, αυτά που λέει να τα κάνει. Αν τους πάρετε, αυτούς που είναι στη Βουλή σήμερα και τους μετρήσετε, θα δείτε, ότι κατά καιρούς έχουν πει τα πιο απίθανα πράγματα. Και επειδή αναφερθήκατε στην Ζωή Κωνσταντοπούλου, η Ζωή ήταν ένα, είναι ένα σπάνιο δείγμα πολιτικού, που ό,τι λέει ότι εννοεί. Αυτό που λέει το πιστεύει.
Β. ΠΟΛΥΖΟΥ: Και από 18 χρονών έχει την ίδια ιδεολογία μέχρι σήμερα, διότι υπάρχει και βίντεο το οποίο αποδεικνύεται.
Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό που πιστεύει το παλεύει. Και όταν διαφωνήσει σε θέματα στάσης ζωής δεν παζαρεύει με τίποτα. Είχε το 3ο πολιτειακό αξίωμα, τους το πέταξε στα μούτρα, για να μείνει όρθια και να μπορεί να κοιτάζει τον κόσμο γύρω της στα μάτια.
Β. ΠΟΛΥΖΟΥ: Σπανίζουν τέτοιοι άνθρωποι και όταν υπάρχουν, εμείς τους αναδεικνύομε και τους επικροτούμε. Να είστε καλά, σας ευχαριστώ θερμά κύριε Κωνσταντόπουλε.
Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Να ΄στε καλά, κυρία Πολύζου, γεια σας.
