Άλλη στη θέση της θα καθόταν στον καναπέ του σπιτιού της ή, στο γραφείο της και θα παρακολουθούσε τις εξελίξεις ως απλή θεατής. Η Ευαγγελία Παναή, όμως, δεν είναι από τις γυναίκες που μένουν αδρανείς. Δεν μπορεί να κάθεται και να βλέπει τον διπλανό της να δυσκολεύεται, το περιβάλλον να πλήττεται βάναυσα, την πατρίδα να μπαίνει στη διαπραγμάτευση. Η Ευαγγελία Παναή έμαθε να ορθώνει το ανάστημά της στο σύστημα. Έμαθε να υπερασπίζεται την κοινωνία συνολικά και κάθε ευάλωτο συμπολίτη της ξεχωριστά. Έμαθε να συμμετέχει στο κίνημα. Ξέρει, άλλωστε, ότι οι αγώνες κερδίζονται όχι μόνο από εκείνους που έχουν ανάγκη, αλλά πρωτίστως απ’ όσους μπορούν να παραμείνουν βολεμένοι, αλλά εκείνοι προτιμούν να κατέβουν στους δρόμους. Από εκείνους που αγνοούν την όποια καλοπέρασή τους και φωνάζουν για κοινωνική δικαιοσύνη, για ελευθερία, για δημοκρατίας. Η Ευαγγελία Παναή αποκαλύπτει στη Vicky Pedia τους λόγους που την οδήγησαν στο πλευρό της Ζωής Κωνσταντοπούλου και στο ψηφοδέλτιο της Πλεύσης Ελευθερίας.
- Τί διαφορετικό προσφέρει στην πολιτική σκηνή του τόπου η Πλεύση Ελευθερίας; Πού διαφέρει, για παράδειγμα, από τον ΣΥΡΙΖΑ ή, το Μέρα 25;
«Σε όλα! Είμαστε η φωνή που δεν θα σωπάσει και δεν θα φιμωθεί ποτέ και από κανέναν. Είμαστε εμείς που δεν υποχωρήσαμε, δεν προδώσαμε, δεν εγκαταλείψαμε οράματα, αρχές, αξίες και υποσχέσεις στον Ελληνικό Λαό. Δεν ψηφίσαμε μνημόνια, δεν ψηφίσαμε προαπαιτούμενα, δεν ψηφίσαμε συμφωνία των Πρεσπών, δεν ψηφίσαμε ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και funds για την αρπαγή πρώτης κατοικίας, αντιθέτως, δουλέψαμε συστηματικά και για την τεκμηρίωση της Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος και για την Διεκδίκηση των Γερμανικών οφειλών. Και παραμένουμε πιστοί και συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε γι αυτά και άλλα πολλά με μοναδικό γνώμονα το καλό της Ελλάδας και του Ελληνικού Λαού».
- Η συνέπεια λόγων και έργων στην διαδρομή της Ζωής Κωνσταντοπούλου είναι το ένα στοιχείο που διαθέτει η Πλεύση Ελευθερίας. Ποια είναι τα άλλα χαρακτηριστικά του κόμματος;
«Αυτή η συνέπεια λόγων και έργων, χαρακτηρίζει όλα τα μέλη της Πλεύσης Ελευθερίας. Ο καθένας από εμάς, έχει την προσωπική του διαδρομή μέσα από κινήματα και δράσεις. Έχουμε τις Αρχές και τις Αξίες μας, τις οποίες αρνηθήκαμε να εγκαταλείψουμε και να προδώσουμε. Έχουμε το κοινό χαρακτηριστικό ότι δεν υπηρετήσαμε σε θέσεις αμειβόμενες, αλλά αντιθέτως, υπηρετήσαμε το κοινωνικό σύνολο αφιλοκερδώς και ανιδιοτελώς μέσα από συλλόγους, σωματεία, επιτροπές αγώνα και λοιπά. Είμαστε ενεργοί πολίτες και όχι «γόνοι» οικογενειοκρατιών, ούτε παιδιά κομματικών σωλήνων. Δεν προσδοκούμε σε κανένα προσωπικό όφελος, αντιθέτως, ό,τι κάνουμε είναι με προσωπικό κόστος και συνεισφορά. Πραγματικά, το μοναδικό μας κίνητρο είναι η αγάπη μας για τον Άνθρωπο, για την Κοινωνία και για την Πατρίδα μας και για έναν κόσμο καλύτερο στον οποίο δικαιούμαστε όλοι να ζούμε και τον οποίον έχουμε υποχρέωση να παραδώσουμε στα παιδιά μας. Οι πόρτες της Πλεύσης Ελευθερίας είναι ανοιχτές, σε όλους τους πολίτες που εμπνέονται από αυτά τα ιδανικά και είναι διατεθειμένοι να παλέψουν μαζί μας για Δημοκρατία, Δικαιοσύνη, Δικαιώματα, Διαφάνεια, Διαγραφή του χρέους, Διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών».
- Αλήθεια, γιατί δεν εμπιστεύονται τα υπόλοιπα κόμματα τις γυναίκες; Δεν υπάρχει άλλη Πρόεδρος,…
«Πραγματικά, η Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι η μοναδική γυναίκα επικεφαλής κόμματος στην Ελλάδα! Η Πλεύση Ελευθερίας είναι το ένα και μοναδικό ελληνικό κόμμα εν έτει 2023, του οποίου ηγείται μια γυναίκα. Πέρα από τις αδιαμφισβήτητες ηγετικές ικανότητες της Ζωής Κωνσταντοπούλου, το γεγονός αυτό από μόνο του λέει πάρα πολλά, για την πραγματικότητα της θέσης της γυναίκας στην Ελλάδα και στην ελληνική κοινωνία και πολιτική. Οι ανισότητες ανάμεσα στα δύο φύλα είναι εδώ και είναι πολλές, παρόλα τα περί του αντιθέτου παχιά λόγια. Σε ένα κράτος με ελλιπέστατη υποστήριξη της οικογένειας και κυρίως των γυναικών στην οικογενειακή τους ζωή, στην επιμέλεια των παιδιών μέσω κρατικών παιδικών σταθμών, μέσω πραγματικής φροντίδας των ηλικιωμένων και ανήμπορων μελών της οικογένειας –ρόλοι που επιβαρύνουν σχεδόν αποκλειστικά τις γυναίκες-, καθιστούν πραγματικό αγώνα δρόμου μετ’ εμποδίων, την μορφωτική, επαγγελματική, κοινωνική και πολιτική ανέλιξη της γυναίκας. Όλα αυτά λαμβάνουν χώρα μέσα σε ένα πλαίσιο παρωχημένων νοοτροπιών και προτύπων που προωθούνται από το κατεστημένο και τα ΜΜΕ και διαμορφώνει συνειδήσεις στην νέα γενιά, που θέλουν την γυναίκα να είναι ένα άβουλο, επίπλαστο κατασκεύασμα. Κατά συνέπεια όλα αυτά, στην πράξη μεταφράζονται στην ολοένα και μικρότερη συμμετοχή των γυναικών όσο υψηλότερα ανεβαίνουμε στις θέσεις ευθύνης και εξουσίας».
- Μπορεί ένα μικρό κόμμα να εγγυηθεί στους πολίτες την κοινωνική δικαιοσύνη, την ελευθερία και τη δημοκρατία;
«Αυτό, εξαρτάται από το κόμμα! Στην περίπτωση της Πλεύσης Ελευθερίας, ανεπιφύλακτα απαντάμε, ναι! Αυτό κάνουμε και τώρα, που είμαστε εκτός Βουλής. Είμαστε το μόνο κόμμα που αγωνίστηκε και αγωνίζεται κοινωνικά και προσέφυγε δικαστικά για όλα τα μεγάλα ζητήματα: για τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, για το έγκλημα στο Μάτι, για το έγκλημα των πυρκαγιών στην βόρεια Εύβοια, για το έγκλημα στα Τέμπη, όταν τα μεγάλα κόμματα εξουσίας θέλουν όλα αυτά να τα διαστρεβλώσουν, να τα κουκουλώσουν. Μπορούμε να εγγυηθούμε με υπευθυνότητα ότι εάν οι Έλληνες πολίτες με την προτίμηση και την ψήφο τους, δώσουν την ευκαιρία στην Πλεύση Ελευθερίας να μπει στην Βουλή στις επερχόμενες εκλογές, τότε εμείς, η Πλεύση Ελευθερίας, θα είμαστε το μοναδικό κόμμα που θα δίνει αδιάκοπα και θαρραλέα όλες τις μάχες, με όλες μας τις δυνάμεις και μέσα πλέον στην Βουλή, για Δικαιοσύνη, Ελευθερία, Δικαιώματα των Πολιτών και Δημοκρατία. Και πιστέψτε με, αυτό το ξέρουν και το φοβούνται όλοι όσοι κυβέρνησαν και κυβερνούν. ‘Όχι τυχαία, αυτά είναι τα Δ, τα τριγωνικά πανιά που συμβολίζονται στο έμβλημα μας, στο καράβι της Πλεύσης Ελευθερίας».
- Τι προβλήματα αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι στο Αιγαίο και ειδικά στα Δωδεκάνησα;
«Όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες πολίτες στην χερσαία χώρα, φανταστείτε τα μεγεθυμένα και πολλαπλασιασμένα και λόγω της ιδιαιτερότητας που έχει η Δωδεκάνησος, που είναι ο πιο ακριτικός, πολυνησιωτικός νομός της Πατρίδας μας: την ακρίβεια, το αυξημένο κόστος ζωής, το αυξημένο κόστος μεταφοράς αγαθών και προϊόντων, το μεγάλο κόστος θαλασσίων και αεροπορικών συγκοινωνιών, είτε για λόγους υγείας, είτε επαγγελματικούς είτε διακοπών, με συνέπεια την επιβάρυνση των οικογενειακών προϋπολογισμών, την δύσκολη εγκατάσταση εκπαιδευτικών, δημοσίων υπαλλήλων κλπ για την στελέχωση σχολείων, νοσοκομείων, υπηρεσιών κλπ. Τις ελλιπείς και κακής ποιότητας θαλάσσιες συγκοινωνίες, σε πολλές περιπτώσεις με πλοία παλαιά και προβληματικά. Τις αεροπορικές συγκοινωνίες που έχουν αυξημένο, απαγορευτικό κόστος, ιδιαίτερα μετά την ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής και των δύο μεγάλων διεθνών αεροδρομίων της Ρόδου και της Κω, από τα οποία εξαρτώνται και οι αεροπορικές συγκοινωνίες των μικρότερων νησιών. Οι ιδιωτικοποιήσεις, στην ουσία το ξεπούλημα της Δημόσιας περιουσίας που συνεχίζεται, όχι μόνο δεν βοήθησαν στην ανάπτυξη των νησιών μας, αλλά αντίθετα, με την αύξηση του κόστους, δυσκόλεψαν τη ζωή των κατοίκων. Ταυτοχρόνως, τα τελευταία χρόνια, έχει εντατικοποιηθεί η επέλαση της παράνομης καταπάτησης και εκμετάλλευσης με όρους μαφίας, των πολλών και πολύτιμων ακτών του νησιού, από σκοτεινά επιχειρηματικά συμφέροντα, που δρουν με την ανοχή, αν όχι με την κάλυψη του κρατικού μηχανισμού».
- Είναι μόνο το Καστελόριζο με ανύπαρκτες ή και υποστελεχωμένες μονάδες υγείας; Σας ρωτώ διότι κατά καιρούς άκουσα παράπονα και από βουλευτές τις κυβέρνησης…
«Δεν είναι μόνο το Καστελόριζο που έχει προβλήματα, όπως έγινε γνωστό στο πανελλήνιο και προ ολίγων ημερών, με το τετράχρονο αγοράκι που τραυματίστηκε στο δάχτυλο και χρειάστηκε να μεταφερθεί στην Τουρκία – στο Κας και στην συνέχεια στην Αττάλεια – για να νοσηλευθεί. Τα νοσοκομεία και οι δομές υγείας σε όλη την Δωδεκάνησο, νοσούν! Και νοσούν δυστυχώς, πολύ βαριά. Απόδειξη, οι πάρα πολλές αεροδιακομιδές που χρειάζεται να γίνουν προς Κρήτη και Αθήνα. Απόδειξη οι αμέτρητες διαμαρτυρίες του Συλλόγου Εργαζομένων του Νοσοκομείου Ρόδου, με τις μεγάλες ελλείψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, σε εξοπλισμό κλπ. Όλες αυτές οι ελλείψεις και τα μεγάλα προβλήματα της απαξίωσης της δημόσιας υγείας γίνονται πολύ πιο τραγικά και επικίνδυνα κατά την θερινή περίοδο, λόγω του υπερδιπλασιασμού του πληθυσμού των νησιών μας, με τον τουρισμό και την κατακόρυφη αύξηση τροχαίων ατυχημάτων κλπ. Απόδειξη η διαφήμιση στο διαδίκτυο, τουρκικής ιδιωτικής κλινικής, στο Μποντρούμ (Αλικαρνασσό), απέναντι από την Κω, που απευθύνεται στους Έλληνες νησιώτες καρκινοπαθείς, οι οποίοι έχουν ανάγκη από εγχείρηση ή χημειοθεραπείες, στους οποίους μάλιστα μέσα στο πακέτο προσφέρει έκπτωση ναύλων 50% για το ταξίδι Κω-Μποντρούμ».
- Αισθάνεστε ασφάλεια; Βρίσκεστε σε μικρή απόσταση από τα τουρκικά παράλια…
«Όντως είμαστε σε μικρή απόσταση. Η βορινή θέα από το σπίτι μου, είναι τα απέναντι παράλια της Αρχαίας Ροδιακής Περαίας, σημερινή Τουρκία. Δεν φοβόμαστε. Ανησυχούμε πολύ, για τους χειρισμούς όλων των Ελληνικών κυβερνήσεων, ειδικά από την περίοδο Σημίτη με την προδοσία των Ιμίων, διότι για προδοσία επρόκειτο, με τον όλο χειρισμό του θέματος κατά τα γεγονότα, με το επαίσχυντο “Ευχαριστούμε τις ΗΠΑ” από βήματος Βουλής και με την υπογραφή από τον ίδιο το επόμενο έτος 1998, της συμφωνίας της Μαδρίτης, που επέτρεψε το γκριζάρισμα των νησιών μας. Ανησυχούμε πολύ για όλη την πολιτική συμπεριφορά όλων των κυβερνήσεων από τότε έως σήμερα. Ανησυχούμε για τις δηλώσεις του τότε βουλευτή Δωδεκανήσου Ηλία Καματερού επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ αμέσως μετά την υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών, όπου από βήματος Βουλής δήλωσε: “Μακάρι να είχαμε και εμείς στα Δωδεκάνησα, μια συμφωνία των Πρεσπών”! Ανησυχούμε για τις κατ’ ιδίαν συζητήσεις Μητσοτάκη- Ερντογάν. Ανησυχούμε για τις δηλώσεις Ντόρας Μπακογιάννη, ότι δικαιούται και η Τουρκία, διότι… έχει πολλά χιλιόμετρα ακτών. Ανησυχούμε για ό,τι έχει ήδη δρομολογηθεί και θα εξεληχθεί σίγουρα μετεκλογικά με την αγαστή συνεργασία ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, με δεδομένο ότι κατά το φετινό Πάσχα, για πρώτη φορά, δεν έγινε καμία επίσκεψη επισήμων κυβερνητικών παραγόντων στα στρατόπεδα και φυλάκια των ακριτικών μας νησιών όπως πάντα γινόταν, γιατί δεν θα επισκεπτόταν και ο Ερντογάν τα κατεχόμενα της Κύπρου, εξισώνοντας, -άκουσον, άκουσον, – τα κυρίαρχα ελληνικά νησιά, με τα παρανόμως και με την βία των όπλων κατεχόμενα από την Τουρκία εδάφη της Κύπρου. Η Πλεύση Ελευθερίας είναι ένα πατριωτικό κόμμα, είναι κάθετα αντίθετη με όλα αυτά που έχουν δρομολογηθεί εις βάρος των εθνικών μας κυριαρχικών δικαιωμάτων και της εθνικής μας ακεραιότητας και θα παλέψει με όλες της τις δυνάμεις για να εμποδίσει την πραγματοποίηση αυτών των επικίνδυνων σχεδίων».
- Με την ακρίβεια πώς τα πάτε; Βγαίνει ο μήνας ή αναστενάζουν οι συμπολίτες σας;
«Όπως ήδη σας προανέφερα, η κατάσταση είναι πάρα πολύ δύσκολη, διότι εδώ στα νησιά μας, τα πάντα έχουν ένα κόστος ακόμη μεγαλύτερο απ’ ό,τι στην υπόλοιπη χώρα. Επιπλέον, ο εποχιακός χαρακτήρας της επαγγελματικής απασχόλησης της μεγάλης πλειονότητας των κατοίκων λόγω της μονοκαλλιέργειας του τουρισμού, μεγεθύνει ακόμη περισσότερο το πρόβλημα. Τα καύσιμα που είναι πανάκριβα σε όλη την Ελλάδα, εδώ στα νησιά μας είναι ακόμη πιο ακριβά. Το αποτέλεσμα είναι, μεγάλο μέρος του κόσμου, να δυσκολεύεται να τα φέρει βόλτα τόσο στο τέλος του κάθε μήνα, όσο ειδικά, στην διάρκεια του χειμώνα, με συνέπεια πολλοί συμπολίτες μας, δυστυχώς να έχουν ανάγκη από την κάλυψη βασικών τους αναγκών, μέσω των κοινωνικών παντοπωλείων κλπ γεγονός που καταρρίπτει τις θριαμβολογίες της κυβέρνησης περί “τουριστικού θαύματος” της οικονομίας».
- Η Ρόδος έχει συγκλονιστεί τα τελευταία χρόνια από εγκλήματα κατά των γυναικών. Πού οφείλεται το πρόβλημα;
«Δυστυχώς, η Ρόδος, είναι σε αυτό το θέμα, μια κακή μικρογραφία της Ελληνικής κοινωνίας, με όλα τα κακά και τα αρνητικά της. Όσο η νεολαία θα βομβαρδίζεται από τον οχετό των κίβδηλων προτύπων που καλλιεργούν τα ΜΜΕ, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο ξενόφερτος τρόπος ζωής, η προβληματική και ελλιπέστατη παιδεία στο σχολείο, το κακό παράδειγμα επώνυμων και προβεβλημένων ατόμων του πολιτικού, καλλιτεχνικού, αθλητικού και οικονομικού κόσμου και η ατιμωρησία ή η πολύ ελαφριά τιμωρία όσων διαπράττουν ειδεχθή εγκλήματα κατά γυναικών, παιδιών και γενικά ατόμων που αδυνατούν να υπερασπίσουν τον εαυτό τους, δυστυχώς, εγκλήματα οικογενειακής βίας, σεξουαλικής βίας, έμφυλης βίας θα αυξάνονται. Έχουμε ανάγκη από μια άλλη παιδεία και διαπαιδαγώγηση άλλων προτύπων. Και έχουμε ανάγκη, από την άμεση αυστηροποίηση των ποινών, για όλα αυτά τα εγκλήματα».
- Γιατί χάθηκε από τον δημόσιο διάλογο η τραγωδία των Τεμπών;
«Διότι αυτό ήταν το μέλημα πρωτίστως της κυβέρνησης Μητσοτάκη, αλλά και όλων όσων κυβέρνησαν, με δεδομένο ότι οι ευθύνες τους είναι τεράστιες για αυτό το φρικτό πολλαπλό έγκλημα! Και δυστυχώς, περίσσεψε από όλους η υποκρισία. Δικό τους διαχρονικό δημιούργημα υπήρξε η επαίσχυντη πρώτα διάσπαση σε τομείς του ΟΣΕ και στην συνέχεια ιδιωτικοποίηση του κερδοφόρου τμήματος των σιδηροδρόμων, χωρίς την διασφάλιση της σωστής εξυπηρέτησης των ταξιδιωτών. ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, έχουν ένα εκατομμύριο λόγους να θέλουν να ξεχαστεί το έγκλημα, γιατί όλοι τους, με τις μνημονιακές τους πολιτικές, με την διασπάθιση του δημοσίου χρήματος και με την ανικανότητα τους, οδήγησαν σε αυτό το τραγικό πολλαπλό έγκλημα, για το οποίο αν δεν οδηγηθούν στην δικαιοσύνη και αν δεν τιμωρηθούν παραδειγματικά όλοι οι πραγματικοί ένοχοι από τον ανώτερο κυβερνητικά έως τον κατώτερο υπηρεσιακά, να είμαστε σίγουροι ότι δυστυχώς, θα επαναληφθεί».
- Τελικά, θα δούμε και τον Ηλία Κασιδιάρη υποψήφιο στις εκλογές;
«Οι κυβερνήσεις όλων αυτών των ετών, φέρουν βαριές ευθύνες, για το ότι δέκα χρόνια μετά, δεν έχει ολοκληρωθεί η δίκη των εγκληματιών της Χρυσής Αυγής. Η κυβέρνηση φέρει την ευθύνη του ότι ένας έγκλειστος εγκληματίας, είχε την δυνατότητα όλα αυτά τα χρόνια να επικοινωνεί με την εγκληματική του οργάνωση εκτός φυλακής. Η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ, φέρουν την ευθύνη, που όλους αυτούς τους μήνες, έχουν διαπράξει το έγκλημα της υπερπροβολής Κασιδιάρη μέσα από τα κανάλια και μέσα από τις δημοσκοπήσεις. Την ίδια στιγμή που κυβέρνηση, ΜΜΕ και δημοσκοπικές εταιρίες, απέκλειαν και αποκλείουν ολοκληρωτικά την Πλεύση Ελευθερίας, το πρώτο σε δύναμη εξωκοινοβουλευτικό κόμμα με βάση τις εκλογές του 2019, από όλα τα κανάλια και τα ερωτηματολόγια των δημοσκοπήσεων. Τα συμπεράσματα ας τα βγάλει ο Λαός».
- Ποιό ήταν το κίνητρο που οδήγησε την Ευαγγελία Παναή στην πρώτη γραμμή της μάχης, αν και θα μπορούσε απλά να παρακολουθεί τις εξελίξεις;
«Ολόκληρη η πορεία της ζωής μου, είναι γραμμένη με μάχες στην πρώτη γραμμή! Προερχόμενη από αγροτική, αριστερή οικογένεια, από όπου πήρα πολύτιμες ηθικές αρχές και αξίες, έχοντας δουλέψει σκληρά από μικρό παιδί τόσον χειρωνακτικά στα χωράφια όσον και πνευματικά στα γράμματα, από νεαρή έφηβη, πάντα ευαισθητοποιημένη, πάντα πολιτικοποιημένη, πάντα δραστήρια μέσα από τα μαθητικά συμβούλια, φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο της Παβίας μέσα από τον φοιτητικό Σύλλογο, μέσα από την Τοπική Αυτοδιοίκηση πρώτου βαθμού, πρώτα ως Σύμβουλος και Αντιπρόεδρος της Κοινότητας Παραδεισίου Ρόδου και επί δύο θητείες Δημοτική Σύμβουλος του ενιαίου Δήμου της νήσου Ρόδου, μέσα από το Διοικητικό Συμβούλιο στον Σύλλογο Ιδιοκτητών Φροντιστηρίων Ξένων Γλωσσών Δωδεκανήσου, ως Πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Παραδεισίου, ως Πρόεδρος των Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων του Νηπιαγωγείου, του Δημοτικού, του Γυμνασίου Παραδεισίου Ρόδου, μέσα από εθελοντικές δράσεις δενδροφυτεύσεων και άλλες, με έντονη δράση ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των Αεροδρομίων, των Ταχυδρομείων, με έντονη ακτιβιστική πολυετή δράση για την προστασία του περιβάλλοντος από τη ρύπανση της ΔΕΗ, βάζοντας τα και με ισχυρούς τοπικούς κυβερνητικούς και άλλους παράγοντες, διακινδυνεύοντας σε κάποιες στιγμές, ακόμη και την ζωή μου, χωρίς να δειλιάσω, γεγονός που το πλήρωσα ακριβά σε δικαστικές διώξεις εκφοβισμού εις βάρος μου, που όμως, όχι μόνο δεν με έκαναν ποτέ να φοβηθώ και να υποχωρήσω, αλλά αντιθέτως, με έκαναν να δραστηριοποιηθώ και να αγωνιστώ με μεγαλύτερο πείσμα. Οι δικαστικές αυτές διώξεις κράτησαν συνολικά δεκατέσσερα χρόνια. Συνήγορος υπεράσπισης μου ήταν πάντα η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Εκεί σφυρηλατήθηκε μεταξύ μας μια ισχυρή σχέση αλληλοεκτίμησης, σεβασμού και κοινών οραμάτων για την κοινωνία μας και για την Πατρίδα μας. Όπως και η Ζωή Κωνσταντοπούλου, θα μπορούσα να ασχολούμαι με τις βαρύτατες επαγγελματικές και επιχειρηματικές μου υποχρεώσεις και τις λαογραφικές μου έρευνες και μελέτες, με το Λαογραφικό Μουσείο Παράδοσης και Αγροτικής Ζωής Ρόδου που δημιούργησα, δραστηριότητες στις οποίες μέχρι σήμερα έχω επιτύχει. Θα μπορούσα ίσως να “εξαργυρώσω” τις δράσεις, τις ικανότητες και την αναγνωρισιμότητά μου, μέσα από μεγάλους κομματικούς μηχανισμούς. Όμως, απόλυτη πεποίθηση μου είναι, πως: “Δεν μπορεί ποτέ, να υπάρχει πραγματική, αληθινή ατομική ευτυχία, αν δεν υπάρχει εξασφαλισμένη και εμπεδωμένη, κοινωνική ευτυχία για όλους τους Ανθρώπους”! Με αυτά τα οράματα, δίνω την μάχη μαζί με την Ζωή Κωνσταντοπούλου και όλους τους εκλεκτούς συναγωνιστές και συναγωνίστριες μου, ώστε να μπει η Πλεύση Ελευθερίας στην Βουλή και να αποτελέσει την καθαρή και ανυπόταχτη φωνή της διεκδίκησης των δικαίων του Λαού μας».
