Με το συναίσθημα να κυριαρχεί στην ομιλία της, η Ζωή Κωνσταντοπούλου εξέφρασε την απόλυτη στήριξή της στους νικητές της ζωής, που ζητούν την απόσυρση του νομοσχεδίου για την ψυχική υγεία. Με συγκεκριμένες αναφορές στο 18 Άνω και στο ΚΕΘΕΑ, η Πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας συντάχθηκε πλήρως με όσους δίνουν τη μάχη κατά των εξαρτήσεων. Εξέφρασε τη συμπαράστασή της και την αλληλεγγύη της στο επιστημονικό προσωπικό που αφιερώθηκε στη στήριξη των εξαρτημένων, που παλεύουν και νικούν τον εφιάλτη. Υποκλίθηκε στη δύναμη ψυχής όσων πέρασαν στην άλλη πλευρά, σε εκείνη των απεξαρτημένων και κάλεσε την κυβέρνηση να αφήσει τη δημόσια υγεία και την ψυχική υγεία μακριά από κομματικά, ιδεολογικά και οικονομικά συμφέροντα.
“Μίλησα το πρωί για τη διακυβέρνηση σας ως θεομηνία. Γιατί πράγματι έτσι αντιμετωπίζετε την πολιτική σας. Επιφυλάσσετε αντιμετώπιση θεομηνίας στην πολιτική, στην τακτική σας πολιτική.
Θα μιλήσω και θα αφιερώσω το υπόλοιπο της ομιλίας μου στα προγράμματα απεξάρτησης. Στο ΚΕΘΕΑ και στο 18 Άνω. Και θα μου επιτρέψετε να το κάνω με πολύ προσωπικό τόνο, γιατί από πολύ μικρή παρακολούθησα από μαθήτρια και φοιτήτρια, παρακολούθησα από κοντά τον αγώνα που δίνουν οι άνθρωποι στα προγράμματα αυτά για να απεξαρτηθούν, τον αγώνα που δίνει το προσωπικό των προγραμμάτων αυτών για να στηρίξει τους ανθρώπους. Παρακολούθησα αυτήν την θαυμαστή πραγματικά κοινότητα που έχει χτιστεί από εμπνευσμένους ανθρώπους. Το Φοίβο Ζαφειρίδη, τον ιδρυτή της πρώτης θεραπευτικής κοινότητας Ιθάκη. Την Κατερίνα Μάτσα, την εμπνεύστρια του 18 Άνω. Ανθρώπους, οι οποίοι αφιέρωσαν τη ζωή τους στο να στηρίξουν ανθρώπους στη δύσκολη μάχη με την εξάρτηση και να τους στηρίξουν για την απεξάρτηση. Όχι για τη διαχείριση της εξάρτησης. Αυτό το οποίο εσείς θέλετε να κάνετε είναι διαχείριση της εξάρτησης. Θέλετε εξαρτημένους ανθρώπους, θέλετε μια συνολικά εξαρτημένη κοινωνία. Γι αυτό και την εθίζεται στα κουπόνια, στα επιδόματα, στις παρατάσεις, σε όλα όσα είναι επισφαλή και επικρέμαται κάθε φορά η λήξη τους και πρέπει να έρθει κάθε φορά η δική σας καλή προαίρεση για να ευαρεστηθείτε, να εγγυηθείτε αυτό το οποίο θα πρεπε να είναι απολύτως δεδομένο και εγγυημένο.
Αν όποιος έχει παρακολουθήσει διαδικασία αποφοίτησης όπως την ονομάζει το ΚΕΘΕΑ ή, διαδικασία ολοκλήρωσης του προγράμματος όπως την ονομάζει το 18 Άνω, όποιος έχει παρακολουθήσει τη διαδικασία αυτή, δεν μπορεί να υποστηρίξει ούτε κατά διάνοια ότι μπορεί και θα έπρεπε αυτά τα προγράμματα να αποσαθρωθούν όπως προβλέπεται στο νομοσχέδιό σας. Όποιος αντιλαμβάνεται, εγώ αντιλαμβάνομαι γιατί τα έχω ζήσει από μικρή και παρακολουθήσει από φοιτήτρια και είχα την τύχη εκτός από την Κατερίνα Μάτσα που από μικρή τη γνώρισα και στη συνέχεια την υπερασπίστηκα, γιατί πάντοτε οι άνθρωποι που στήριζαν τους ανθρώπους στην απεξάρτηση, πάντοτε στοχοποιούνταν και αυτά τα προγράμματα στοχοποιούνταν. Γιατί τελικώς είναι κακό να υπάρχουν δομές, δίκτυα, συνθήκες τέτοιες οργανωμένες που μπορούν να πάρουν έναν άνθρωπο απ τα κατάβαθα του πηγαδιού και να τον φέρουν στο φως. Είναι κακό φαίνεται για τις εξουσίες που εκπροσωπείτε. Είχα την τύχη εκτός από την Κατερίνα Μάτσα να γνωρίζω από την φοιτητική μου περίοδο και μια άλλη σπουδαία γυναίκα τη Μαρίνα Παπαδή, που επίσης έδωσε την ψυχή της και τη ζωή της στη διαδικασία της υποστήριξης των ανθρώπων που παλεύουν για να βγουν από την εξάρτηση, της υποστήριξης των ανθρώπων που προσπαθούν να ξαναπατήσουν στα πόδια τους και ξέρω πολύ καλά αυτό που παριστάνετε εσείς, ότι δεν ξέρετε, ότι δηλαδή αυτή είναι μία διαδικασία που προϋποθέτει δόσιμο ψυχής και όχι γραφειοκρατικές διατυπώσεις, ότι είναι μία διαδικασία που προϋποθέτει περίσσευμα ψυχής και όχι τσιγκούνικους υπολογισμούς. Είναι μια διαδικασία βαθιά ανθρώπινη, βαθύτατα ανθρώπινη με πάρα πολλά συναισθήματα. Είναι μια διαδικασία μοναδική γιατί εμπλέκει την οικογένεια, το περιβάλλον και καθιστά άπαντες και άπασες υπεύθυνους και βέβαια, είναι μία διαδικασία προσωπική, κυρία αναπληρώτρια υπουργέ και κύριε υφυπουργέ που προσήλθατε εν τω μεταξύ. Είναι μία διαδικασία που προϋποθέτει προσωπική σχέση με τον θεραπευτή, προσωπική σχέση συνολικά με την ομάδα που επιλαμβάνεται. Είναι μία διαδικασία που έχει εμπνεύσει ανθρώπους, οι οποίοι απεξαρτήθηκαν, να προσφέρουν από αυτό το οποίο πήραν, από τη στήριξη που πήραν να δώσουν και αυτοί είναι οι ειδικοί θεραπευτές που τους επιτίθεστε και δεν θα μπορούν να υπάρξουν με το καθεστώς αυτό, με το νομοσχέδιό σας. Οι απεξαρτημένοι άνθρωποι που προσφέρουν σε εκείνους που δίνουν τη μάχη της απεξάρτησης, δεν θα μπορούν να υπάρξουν. Καταργείτε την αυτοτελή ύπαρξή τους στο πλαίσιο των προγραμμάτων. Καταργείτε τις ομάδες, καταργείτε τις πολυκλαδικές ομάδες, τις θεραπευτικές ομάδες και τα κάνετε όλα μία μετακινούμενη συνθήκη αναπλήρωσης των μόνιμων ελλείψεων.
Οι γιατροί που υπηρετούν στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αθηνών, ας πούμε, στο Δαφνί, τώρα θα μπορούν να στέλνονται και στη Ρόδο και στη Λήμνο. Τους βάζετε σε ένα πλαίσιο εφημερίας για την Αττική και όλο το Αιγαίο. Πώς θα χτίσουν έτσι συνθήκες θεραπείας; Πώς θα μπορέσουν να προσφέρουν μέσα σε αυτό το πλαίσιο;
Καταργείται με το νομοσχέδιο σας μία θεραπευτική πρόταση, αυτή των στεγνών προγραμμάτων, αλλά και των ομάδων υποστήριξης στα στεγνά προγράμματα, που είναι καθόλου επιτυχής. Και είναι καθόλου επιτυχής εδώ και δεκαετίες, είναι ένα εθνικό κεκτημένο η συγκρότηση της πρότασης αυτής και η επιτυχία της και η μανία σας να την καταργήσετε, να την εξαϋλώσετε, αποδεικνύει ότι το πρόβλημά σας τελικά είναι η απεξάρτηση. Το πρόβλημά σας είναι η στέρεη απεξάρτηση. Αυτό που μπορεί να εγγυηθούν τα προγράμματα αυτά, το πρόβλημά σας είναι η στενή προσωπικότητα και η στενή ψυχολογία που χτίζουν οι άνθρωποι μέσα από αυτά τα προγράμματα, τέτοια που τους επιτρέπει να στηρίζουν και άλλους. Το πρόβλημά σας είναι τελικά ότι δεν θέλετε ούτε προσωπικό ψυχιάτρων, ψυχολόγων, λοιπό προσωπικό που θα στηρίζει την απεξάρτηση, ούτε πραγματικά απεξαρτημένες προσωπικότητες.
Θέλετε εξαρτημένα πρόσωπα. Θέλετε διαχείριση της εξάρτησης μέσω του φαρμάκου. Θέλετε να στείλετε ένα μήνυμα σε αυτούς που αντιστέκονται ότι εσείς τελικώς θα ορίσετε τη ζωή και το θάνατο. Και είναι πραγματικά δυστυχές ότι δεν επιχειρείτε ούτε να το κρύψετε επιτυχώς, αλλά και ότι το κάνετε σε αυτή τη συνθήκη με κατεπείγουσα νομοθέτηση μέσα σε μία βδομάδα τα πάντα, άρον άρον με εκπροσώπους των φορέων να λιποθυμούν, με εκπροσώπους των φορέων να σας καταγγέλλουν.
Διαβάζω την επιστολή που έστειλε η πρόεδρος, πια, του Σωματείου Υποστήριξης του Επιστημονικού και Κοινωνικού Έργου του 18 Άνω η κυρία Κατερίνα Μάτσα, η οποία λέει “έχουμε εκθέσει με αλεπάλληλες δημόσιες δηλώσεις και σχετική αρθρογραφία τους λόγους για τους οποίους το εν λόγω νομοσχέδιο είναι επιστημονικά, θεραπευτικά, κοινωνικά και ηθικά απαράδεκτο και πρέπει να αποσυρθεί. Στο σύνολο, στη φιλοσοφία του και στα επιμέρους άρθρα του δεν επιδέχεται τροπολογίες. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για ένα δημόσιο και δωρεάν σύστημα ψυχικής υγείας και απεξάρτησης”. Και βεβαίως πήρανε απόφαση να μην έρθουν καν στην ακρόαση φορέων η οποία οργανώθηκε με τον τρόπο, αυτόν τον αδιανόητο και τον τραυματικό.
Δεν προβλέπεται καμία διαδικασία αναπλήρωσης των κενών οργανικών θέσεων. Νομίζω 700 είναι οι κενές οργανικές θέσεις στο ψυχιατρικό νοσοκομείο. Νομίζω περίπου 6.000 σε όλη την Ελλάδα και αντί να τις αναπληρώσετε, προβλέπετε μία διαρκή επαγρύπνηση, μία διαρκή εφημερία των ανθρώπων, τους οποίους θα έπρεπε να αξιοποιείτε και τους οποίους θα έπρεπε να στηρίζετε.
Καταργείτε τη θεραπευτική σχέση, καταργείτε το θεραπευτικό συνεχές και καταργείτε επίσης, δεν ξέρω αν σας φαίνεται πολύ αστείο. Με εντυπωσιάζει ότι γελάτε.
Και καταργείτε επίσης ένα αναφαίρετο κομμάτι της διαδικασίας της απεξάρτησης, που είναι το κομμάτι της επανένταξης. Το κομμάτι της επανένταξης αποτελεί ζωτικό στοιχείο της διαδικασίας της απεξάρτησης και τελικά αποτελεί και προϋπόθεση μιας ολοκληρωμένης διαδικασίας απεξάρτησης.
Η πρότασή μας είναι να αποσύρετε το νομοσχέδιο αυτό. Σάς το ζητούν όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς. Η πρότασή μας είναι να αυξήσετε τον προϋπολογισμό για την υγεία και για τη δημόσια υγεία και για την ψυχική υγεία. Η πρότασή μας είναι να στηρίξετε και να διαφημίσετε και να εξαγάγετε ως πρότυπο το κεκτημένο που έχουνε χτίσει αυτά τα προγράμματα απεξάρτησης. Η πρότασή μας είναι είναι να υποστηρίξετε και μέσω του προϋπολογισμού και θεσμικά τη λειτουργία τέτοιων προγραμμάτων, αν θέλετε ανεξάρτητες προσωπικότητες και απεξαρτημένους ανθρώπους. Η πρότασή μας τελικά είναι να σεβαστείτε τον αγώνα που δίνουν οι άνθρωποι κατά της εξάρτησης, να σεβαστείτε ότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν υπερβεί εαυτούς και από τη θέση του εξαρτημένου και από τη θέση του προσωπικού που στηρίζει τον άνθρωπο στην απεξάρτηση, έχουν υπερβεί εαυτούς επί δεκαετίες, χτίζοντας κάτι που η πολιτεία δεν έχτισε, αλλά πολλές φορές το επαίνεσε. Η πρότασή μας είναι να αφήσετε ήσυχη τη λειτουργία των προγραμμάτων αυτών, να αφήσετε απερίσπαστο το προσωπικό και να το ενισχύσετε και τελικά κύριε Υπουργέ, κυρία αναπληρώτρια, κύριε Υφυπουργέ, η πρότασή μας είναι να σταματήσετε να κάνετε κομματική πολιτική και μάλιστα ιδεολογική πολιτική επάνω στη δημόσια υγεία και την ψυχική υγεία.
Η δημόσια υγεία έπρεπε να χαράσσεται με κριτήρια εθνικά και με επίκεντρο τον ασθενή και το προσωπικό. Η δημόσια υγεία δεν είναι πεδίο ιδεολογικής επικράτησης. Ξεκαθαρίσατε ότι αυτό επιχειρείτε και σας φταίει η αριστερά όπως είπατε, το είπατε με όλους τους τρόπους.
Αφήστε τη δημόσια υγεία, όπως και τη δημόσια παιδεία. Αφήστε τη δημόσια υγεία έξω από τον κομματικό, πολιτικό ρεβανσισμό και σεβαστείτε, σεβαστείτε τον κόπο, τον αγώνα, τη ζωή τόσων ανθρώπων. Εμάς αυτοί είναι οι οδηγοί μας, αυτά μας εμπνέουν, αυτά θα υπερασπιστούμε και θα είμαστε στο πλευρό όσων αγωνίζονται και θα συνεχίσουν να αγωνίζονται απέναντι σε αυτό το νομοσχέδιο”, τόνισε η Ζωή Κωνσταντοπούλου.
